Do Hiszpanii wybraliśmy się na tygodniowy wyjazd, dla Dawida częściowo rowerowy, dla Anety bardziej skupiony na Madrycie. Dookoła Hiszpańskiej stolicy naprawdę jest co odkrywać! Jeśli więc planujecie kilkudniowy wyjazd to polecamy wyrwać się ze stolicy, odwiedzić Toledo i Pałac San Lorenzo de El Escorial. O tym co zobaczyć w samym Madrycie przeczytacie tutaj, a jeśli macie jeszcze więcej czasu to koniecznie odwiedźcie Segovię i jej okolice, o których przeczytacie tutaj.
Toledo – miasto trzech kultur
Toledo to malownicze miasteczko położone na wzgórzu znajdujące się około 70 kilometrów na południe od Madrytu. Do 1560 roku Toledo było stolicą Hiszpanii, a w samym miasteczku czuć mocno średniowieczny klimat. Toledo było miastem zróżnicowanym kulturowo, a ze względu na współżyjących tam Chrześcijan, Żydów i Muzułmanów nazywano je „Miastem Trzech Kultur”. Do dzisiaj jedna z części Toledo nazywana jest Dzielnicą Żydowską (Jewish quarter) i bardzo polecamy ją odwiedzić ze względu na jej malowniczość, ale także fakt, że nie dociera tam wiele turystycznych wycieczek i uliczkami miasta możemy cieszyć się w ciszy i spokoju.
Do miasta polecamy wejść przez bramę Arco de la Sangre po której przekroczeniu czeka na nas plac Zocodover. Nad miastem górują zamek (Alcazar de Toledo) i imponująca katedra Santa Iglesia Catedral Primada de Toledo. Naszym zdaniem Toledo to miasto, które koniecznie trzeba zobaczyć z góry. Od siebie polecamy zatrzymać się w Hotelu Santa Isabel, który znajduje się w samym sercu Toledo i ma do dyspozycji gości wspaniały taras znajdujący się na dachu, z którego gwarantujemy, że nie będziecie chcieli się ruszać! Miłośnicy sztuki powinni wybrać się do Muzeum El Greco, słynnego malarza, który część swojego życia spędził w Toledo.
Toledo to świetne miejsce także dla miłośników wędrówek. Od mostu Ronda de Juanelo aż do mostu Puente San Martín wiedzie piesza trasa tuż nad rzeką Tag. A jeśli przekroczycie most i podążycie drogą Ronda de Toledo to trasę można przejść po drugiej stronie, a droga wznosi się nieco do góry. Na trasie jest pełno punktów widokowych ze wspaniałym widokiem na miasto, wzdłuż drogi prowadzi chodnik, więc nie trzeba się martwić brakiem samochodu! Polecamy to miejsce zwłaszcza na wschód i zachód słońca, nawet wczesnym rankiem jest tam sporo spacerowiczów i trasa jest bezpieczna.
Toledo słynie z marcepanu, wyroby kupicie w wielu cukierniach w mieście. Bardziej lub mniej widocznie sprzedają je też zakonnice. Od wieków Hiszpańskie zakonnice w wielu miejscach kraju, aby utrzymać swoje klasztory, produkowały i sprzedawały ciasteczka. W wielu przypadkach są to zakonnice klasztorów zamkniętych, a proces kupowania ciasteczek to najbardziej ekscytująca część ich zakupu. Widzieliśmy tam jeden sklep zakonnic prowadzony przez świeckich pracowników, ale jeśli chcecie pobawić się w poszukiwania ciastek w klasztorach i kupić je bezpośrednio od zakonnic polecamy ten wpis.
Poza marcepanem miasto słynie także z sera Manchego, a także wielu dań z kuropatwy (jest nawet kuropatwa w sosie czekoladowym!) – w menu szukajcie pozycji perdiz a la Toledana (kuropatwa po toledańsku). Na lunch czy obiad polecamy swojski bar Ludena.
Do Toledo można dojechać oczywiście autem, ale polecamy upewnić się, że hotel gwarantuje parking. Można także skorzystać z pociągu odjeżdżającego ze stacji Atocha w Madrycie. Bilet kosztuje 13.6e, można go kupić w kasach (w Madrycie czeka się wieki, w Toledo też lepiej zaplanować zapas czasu!) albo w automatach (tylko w Madrycie) – do zakupu w automacie potrzebować będziecie danych ze swojego paszportu (dowód osobisty nam niestety nie przechodził). Pociąg jedzie około 35 minut, przygotujcie się jednak na to, że stacja znajduje się kawałek od starego miasta i trzeba do niego dojść (lub dojechać taksówką) pieszo – wielkie walizy nie rekomendowane.
Klasztor San Lorenzo de El Escorial
San Lorenzo El Escorial to miasto i gmina położona na północ od Madrytu, najbardziej prominentnym budynkiem jest tam Klasztor San Lorenzo El Escorial, który stanowi jeden z głównych zabytków hiszpańskiego renesansu. W 1984 roku klasztor został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Budynek robi ogromne wrażenie z zewnątrz, jest ogromny i raczej surowy, całości dopełniają górujące nad nim kopuły. Jeszcze większe wrażenie robi wewnątrz, a dla zwiedzających otwarta jest niewielka część tego ogromnego budynku.
Bilety kosztują 12e i raczej nie ma problemu z zakupem ich już na miejscu, choć tak imponujące, nie jest to miejsce tłumnie oblegane przez turystów. Udając się do Klasztoru San Lorenzo de El Escorial warto zabrać ze sobą drobne, bowiem w każdym tego typu obiekcie w Hiszpanii przechodziliśmy kontrolę bezpieczeństwa, a następnie rzeczy musieliśmy zostawić w szafkach.
Dwa robiące największe wrażenie miejsca w klasztorze to podziemny panteon oraz biblioteka. W panteonie pochowani są hiszpańscy królowie, pierwsza część do której schodzi się po schodach to okrągła, ciemna komnata, cała w marmurach, z której przechodzi się do innych pomieszczeń. Biblioteka została założona przez króla Filipa II, jest ona prawdziwym dziełem sztuki. Niekończące się brązowe gabloty wyłożone książkami i zaokrąglone sklepienie pokryte przepięknymi malowidłami, tak w skrócie można opisać to zapierające dech w piersiach miejsce.
Po eksploracji ogromnego klasztoru z pewnością zaburczy wam w brzuchu. Udało nam się znaleźć tam prosty, tani i genialny bar o nazwie Stop Bar and Fonda. W ramach trzydaniowego menu zjecie przystawkę, danie główne (w tym genialne mięsa!) i deser, a do tego serwują chleb i kieliszek wina czy innego napoju gratis. Bar znajduje się tuż obok stacji kolejowej- do El Escorial dojedziecie oczywiście samochodem, ale także pociągiem i autobusem z Madrytu.
